antidepresan

119. Semptomları bastırır ama sorunu çözmez. Bıraktığınız anda kısa bir süre sonra sorun geri döner, tam iyileşmenin tek yolu terapi, ileri düzey majör depresyonda terapinin yanında kısa bir süres (max 1 yıl) destekleyici olarak kullanılabilir.

118. İleri derecede panik bozukluğum olduğu ve bu şekilde yaşayamayacağım için bu zamana kadar hiç tereddütsüz kullandığım, ama son kullandığım ilacın yoksunluğu sebebiyle delirip kendimi kaybettikten sonra kullanmadan önce çok iyi düşünülmesi gerektiğine ikna olduğum ilaçlardır. Neredeyse 10 yıldır farklı farklı antidepresanlar kullanmış biri olarak, insanlar "kullanmayın" dediğinde bunu çok cahilce bulurdum. Hala öyle düşünüyorum ancak bu ilaçları bırakmak gerçekten çok çok zor oluyor benim için. 90 mg'dan 60'a indim ve daha fazla inemiyorum. Titreme, bulantı, ani ruh hali değişimleri, derealizasyon... 

117. beni cehennemin dibinden cekip cikaran, hayata donduren ilac. psikolojik bozukluklari yasamayan bilmez. Beyindeki kimyasal dengesizlikler ve eksiklikler oyle biraz fazla meyve yiyince, spor yapinca tamamen duzelmez. nedense herkesin bir fikri var bunlarla ilgili, kullanilmamasi ve birakilmasi yonunde. insani saglikli bir raddeye getirince adim adim birakilmasi bence en iyi olani, ama omur boyu kullanmak da gerekebilir. 

libido dusurur ama, onu savunamayacagim :(

116. Öncelikle; depresyonu kahve yudumlayarak yağmur izlemek, battaniye altında Netflix dizileri seyretmek sanan tayfa yazdıklarım için geçerli değildir.

Arkadaşlar hiç kimse ağır depresyon, anksiyete atağı geçirirken bunu kendisi tercih etmiyor. Hiç kimse, ay dur azıcık canımı sıkayım da vücuduma kimyasal yükleyip mutlu olayım demiyor. Antidepresan, dur bir sigara bira içip kafa dağıtayım, azıcık keyif yapayım demek de değil.

Ağır travmalar yaşamış, büyük zorluklar aşmış insanlar içinde, ilaç ya da psikaytr desteği almadan sorunlarını aşabilmiş insanlar varsa ne mutlu onlara. Güçlerine hayranım gerçekten. Ama aşamayan ve desteğe ihtiyaç duyan insanlara da ilgi budalası ve aciz yaftası yapıştırmak daha büyük acizliktir. O insanların, böyle düşünenlere ihtiyacı yok. Böyle düşünecekseniz eğer, o insanlara yapacağınız en büyük iyilik onlardan uzak durmaktır.

Siz majör depresyon ve aylar süren anksiyete atağı geçiren insanların neler çektiğini, neler yaşadığını bilemezsiniz. Tutunacak bir dal ararken, intihardan vazgeçebilmek için son bir umut ararken nasıl arayışlar içinde olduğunu bilemezsiniz. Bıçağı bileğine dayayıp da "ne olur bir yol" diye yalvarıp, bir an için annesi aklına gelince işini tamamlayamayan ama çektiği ruhsal acılara da dayanamayan insanların yaşadığı boşluğu bilemezsiniz.

Evet, ben de yıllardır yüksek dozda antidepresan kullandım ve kullanıyorum ve doktorumun uygun gördüğü süre boyunca da kullanacağım. Evet, psikaytr desteği de alıyorum. Çünkü yaşadığım sorunları kendi çabalarım ile aşamadım. O güçte değildim ama aciz de değildim çünkü bir şekilde kendimi iyileştirmek zorundaydım. Güçsüz hissederken bile kendimi iyileştirmek isteyecek kadar ailemi seviyordum. Yine de yaşadığım psikolojik rahatsızlıklar yalnızca ruhuma değil bedenime de büyük hasarlar vermiş, hayatımı ertelemek zorunda bırakmıştı beni.

*Doktor kontrolünde* antidepresan kullanan herkes yan etkileri konusunda bilgilidir. Kimsenin, ne olduğunu bilmediği bir kimyasalı bedenine yükleyeceğini sanmıyorum. Yan etkileri içinde intihara meyil var ama o insan zaten intiharın eşiğinde iken bu yola başvuruyor. O yüzden insanları antidepresan kullandıkları için yargılamayı, aciz görmeyi lütfen bırakın. Psikiyatrlar ömürlerini harcıyor bu konu için. Üstelik beni antidepresana başlatan öz amcamdı. Kendisi profesör psikaytr bu arada. Sizin düşündüğünüz gibi, sırf ilaç firmaları ile anlaştıkları için insanlara antidepresan kullandıran doktorlar yok sadece hastahanelerde.

Böyle hassas konularda insanları yargılamayı ve fikirlerinizi lütfen kendinize saklayın.

115. 10 aylık kullanımdan sonra insanı kısırlaştırmaya çok yaklaşan ilaç grubu. vallahi dünyevi zevklerde gözüm yok. sufi erenleri gibi bir şey oldum. dergaha kapansam hayatımda hiçbir şey değişmez. sigaradan bile aldığım zevk %90 azaldı. alkolü mide bulandırıcı acı bir şey olarak görmeye başladım iyice. cinsellik desen, kuş ötmüyor artık (gizlinot: swh). hayır yani çocukluğumuza dönelim derken (gbkz: gerçekten) çocukluğuma döneceğimi hiiiç tahmin etmemiştim. zira bu aralar hormonal yaşım 5 falan. sabah akşam kedi peşinde koşuyor, erkek arkadaşımla gıdıklaşarak sosyalleşiyor, çiçeğimi sadece işeme amaçlı kullanıyorum. en son saçımı babama taratmaya kalkışmam biraz abartıydı, kabul. ama na'payım? kaygımla beraber akıl yaşım da 5..4..3... diye azalıyor hergün.

ayrıca, eskiden çok takıldığım detayları salmaya başladım. okula sütyen giymeden gidiyorum mesela. zaten kış, kazak altına kalın ve dar askılı akletler giyiyorum. dik durması, yok sallanması falan hiiiiiç ummmrumda değil. biri beni tüm bedenimden sıkar gibi hissederken dersler aklıma girmez, olmaz. kalkıp gittiğime şükretsinler.

artık yeni mottomuz da bu haa: x'ime şükretsinler. gamma saçın yağlı?? e evden çıktığıma şükret. bu raporun yarısı eksik??? o yarısını yazdığıma şükret. laba geç kaldın??? geç de olsa geldiğime şükret.

amaaan bana ne, dünyanın yükünü ben mi çekeceğim?! (gizlinot: içten içe ağlar) (gizlinot: swh)

114. Kullanan biri olarak şunu söylemek isterim sorun aslında ruhunuzda değil beyninizde çünkü bende sorun ruhumda ve ilaçlar ruhumu nerden bulup tedavi edecek diyordum.bu ilaçlar beyninizi tedavi ediyor ve normale döndürüyor.işe yarıyor mu bence yarıyor.bazen bazı sorunları kendimiz çözemeyiz.nasıl başımız ağrıdığında ağrı kesicilerle tedavi oluyorsak beynimizde bir sorun olduğunda tedavi olmaya ihtiyacı var.doktorunuzu iyi seçin.sizi hiç dinlemeden antidepresan yazanlardan uzak durun.ve şunu kabul edin psikiyatri polikliniğine giden insanlar deli değil ayrıca o kadar fazla antidepresan kullanan insan var ki çekinmeye gerek yok.çok fazla antidepresan etken maddesi var doktorunuz size uygun olanı yazacaktır.size tavsiyem yan etkileri okumayın sonra psikolojik olarak ay bende de şu oldu bu oldu diye panik yapmaya başlarsınız.hayatınızın bir bölümünü kalan kısmında daha sağlıklı olmak için harcayabilirisiniz.bu sırada arkadaşlarınız ve aileniz size destek olmalı.benim arkadaşlarım bana destek olmadılar ve benimle küstüler yalnız kaldım ailem kullanma deyip durdu ama ben doktorumu dinledim.başta karşıydım ama iyiki kullandım çünkü artık çok daha iyi hissediyorum.kilo aldım mı evet 17 kilo aldım ama bıraktıktan sonra bir yılda eski kiloma geri döndüm.beynim artık çok daha berrak.bırakırken doktor kontrolünde doz azaltımı yaparak bırakın kafanıza göre birden bırakmayın çünkü yoksunluk sendromu denilen şey sizi acillik edebilir.doktorunuzu dinleyin sonuçta kaç yıl boyunca bu iş üzerine eğitim aldılar ve sorunlarınızı anlatmaktan çekinmeyin.beklenmedik bir etki gördüğünüzde doktorunuza söyleyin ya da eczacınıza danışın.bıraktıktan sonra bana miras kalan kilo vermekten dolayı oluşan çatlaklar ve onlara ne zaman baksam şöyle derim ne zor zamanlar geçirdim,güçlü olmayı öğrendim ve o zor zamanlar olmasaydı ben şimdiki ben olmazdım yaptığım hatalara bana karşı yapılan hatalara şükürler olsun çünkü beni ben yaptılar.

113. bu ilaçlara bok atanlara çok kızıyorum. kimse vücudunu kimyasalla doldurmak istemiyor durduk yere. başınız ağrıdığında ilaç içiyorsunuz ruhunuz ağrıdığında da bunu. doktor seçimi çok önemli bu konuda. yoksa bi kaç seans terapiyle düzelebilecek nice buhran sahibini bağımlı yapan doktor da çok. insanlar bir çıkış aramak için debelenirken ayy antidepresan tü kaka diye moral bozmayın rica ediyorum. yan etkisi var ama? yan etkisi olmayan ne var ki? deneyim paylaşmak güzel hoş ancak hayatımı maffetti auuuv diye başkalarını da korkutmayalım lütfen. nasıl cilt tipi saç tipi farklı olup her ürün herkeste aynı etkiyi göstermiyorsa bu meretler de öyle. ruh tipi diye de bişey var. şahsi tecrübelerden genelleme yapmayalım. bir ilacın iyi gelip gelmemesine neden olan bir sürü faktör var. auuuv yan etki dediğiniz şeyleri göze alarak kullanıyor insanlar bu ilaçları. bi tek siz bilmiyorsunuz. prospektüs okuyarak farmakoloji üstadı olmayalım.

112. bir dönem kullandığım, iştahımı sıfıra indirip 42 kiloya düşmeme yol açan ilaç. psikolojik açıdan da hiçbir faydasını da görmedim. kesinlikle gerekli olduğu durumlar var ama birçok doktorun gereksiz yere verdiğini düşünüyorum.

111. ilaç firmalarının üzerinden milyonlarca dolar kazandığı ilaç türü. ilaç firmalarının gelirlerinin büyük bir bölümü anti depresan ilaçlardan gelir. dopamin, seratonin, endorfin bunların oranları reseptörlerin duyarlılıkları hepsi bilim açısından hala kör nokta. orta çağda uygulanan tedaviler hakkında biz ne düşünüyorsak muhtemelen 100 yıl sonra, şu anda insanlara şeker gibi verilen bu haplar hakkında gelecek nesil benzer şeyler düşünecektir. bu konuyla ilgili birçok belgesel bulmak mümkün zaten. mesela bana 17 yaşındayken öss stresine girince anti depresan vermişlerdi günlerce bulantı çektim, derin uyuyamadım. depresyonda olduğumu düşündüğüm için devamlı ağladım oysaki sorun çok fazla anlam yüklediğim sınav stresiyle bahşedememdi. sebep ortadan gidince benim depresyon da gitti. her zaman bir sebep vardır zaten önemli olan o sebebi ortadan kaldırmak, savaşmak

110. Ülkemizde insanların psikolojinin bir bilim olduğunu kavraması, antidepresan kullananlara "aslında her şey kafanda bitiyor" gibi gereksiz tavsiyeler vermeye çalışmaması çok zaman alacak bence. Her şey kafamda bitiyor öyle mi, hadi canım?? Reseptörler arası dengeyi sağlamaya yardımcı ilaçlardır. Kişinin ruh sağlığı bunu gerektiriyorsa kullanmalıdır. Bende kilo alma, uyku gibi bir etkisi olmadı ancak cinsel isteğim sıfırlandı. Bu da çok önemli değil şimdilik.