pırlanta

70. Seneler önce, evlenme ve hayata dair düşüncelerim şu ankinden çok farklıyken düpedüz karşı olduğum, takanları da yargıladığım bir değerli taştı, özellikle yüzük olarak. 

Fakat gel zaman git zaman, dünyanın en sabit fikirli ve yargılayıcı insanlığından bildiği her şeyi sorgulayan ve hiçbir şeyden emin olamadığını fark eden daha az köşeli ama daha az kararlı bir insana dönüşürken, hayatımı birlikte geçirmeyi istediğim sevgilim bir anda cebinden çıkarıp tektaş bir yüzük verince kendisine dair eski hislerimin kaybolduğunu fark ettim. 

Hani özel ve bambaşka bir taştan olacaktı benimki, asssla pırlanta olmazdı, assla pahalı bir şeyi parmağıma takmazdım, zaten tektaş çok çirkindi, hadi yuvarlak olmayan özel bazı kesimleri biraz belki estetikti ama o düz yuvarlaklık ıyy ne manasızdı, kabaydı ve hiçbir işlevi olmayan bir şey için çok pahalıydı, sokağa atılan paraydı. onun yerine, gezerdik, tozardık, eve eşya alırdık, araba alırdık...

Seneler sonra Şu an parmağımda, özellikle eski değer yargılarıma göre pahalı diyebileceğim dümmdüz, en klasik modelinden bir tane var. Arabam yok, vaktim de yok ve gezemiyorum ama parmağımda pırlanta yüzük var. Ve çok beğeniyorum ve seviyorum. Erkek arkadaşım istersen istediğin yüzükle değiştiririz dediği için epey bir araştırdım ama bundan daha estetik bir model bulamadım. Bazen elimde gözüme takıldığında  "ne kadar masum ve zarif duruyor bir parça taş için" diye düşünüyorum. Bununla dolmuşa falan biniyorum. Gerçekten kınadığım halde yapmadığım tek şey erkek arkadaşımdan yüzük talep etmek vs oldu, en azından bu konuda farklı bir tutuma girmedim. 

Ama bunun dışında Hayatta bir zamanlar "ıyy iğrenç" dediğim her şeyi yapmaya devam ediyorum. 

69. Tektaşımı evliliğe karar verdiğimizde eşimle birlikte seçmiştik. Eşim ilk maaşıyla bana tektaşımı almıştı. O yüzden onu yormayacak bir tektaş seçmiştim. Ama çok da severek seçmiştim, yeri çok özeldir ve çok severek kullanıyorum. Sanki son zamanlarda birazcık o ilk parlaklığını kaybetti gibi, yolum düşerse bakımını yaptırabilirim. Beştaşımı da evlendikten sonraki ilk yılbaşında içinden gelerek hediye almıştı. Aslında pek beştaş insanı olduğumu düşünmüyordum ama kullandıkça sevmeye başladım. Hele bilekte saat parmakta beştaş ve tektaş üçlüsünü çok yakıştırıyorum. Şimdi gözümü baget modeline diktim. Kenarlarında pırlantalı modellerini çok beğeniyorum. Nasip tabii, eşimi kandırabilirsem bir özel günde hediyem olabilir eğer kandıramazsam çok şükür kendimde alabilirim. Çok büyük olmayan zarif ve uygun bir baget pırlanta yüzük hiç de fena olmaz yani.

68. zarif bulduğum, aynı zamanda boyutuyla zerafet ve görgüsüzlük arasındaki çizgiyi de çok net ortaya çıkardığını düşündüğüm aksesuar. yaş, iş, fiziksel yapı... hepsi düşünerek alınmalı gibi geliyor. i̇lk terfide taşı büyüttürülecek değil de ilişkiyi dair özel bir hediye olarak bakıyorum ben açıkçası. eşim zamanında evlenme teklifi için almıştı, zarif bir model seçmiş gerçekten çok severek takıyorum. olmasa olur muydu? tabii ki olurdu. 

 Bildiğim kadarıyla pırlanta ile ilgili 2 temel kriter var; taş büyüklüğü ve parlaklığı(gizlinot: Parlaklık ölçütünü sahip olana kadar ben de bilmiyordum). Parlaklık harfle ifade ediliyor, d(gizlinot: Diamond) ile başlayıp e, f,...şeklinde devam ediyor ve en parlak olan d. 

Bu arada yüzüğü beyaz altın olan modelleri, sarı altın olanlara kıyasla daha çok beğeniyorum.

67. Seda Sayan "heeerrrrr kadının hakkııı" dedikçe kadınlığımı sorguluyorum.

66. Değerli bir taştır. Genellikle evlilik teklifinde pırlanta yüzük hediye edilir.

Beştaş yüzük şeklinde olanlarını hiç sevmediğimdir. 

65. Evet benim de bir tektaşım pırlantam var ama kendisini gereksiz bulan ve çıkarılma öyküsü nedeniyle istemeyenlerdenim. Eşim evlenme teklifinde bu yüzüğü seçmiş beğenmiş ki kendisi bildiğimiz klasik tektaş yüzük(gizlinot: 💍 ) ama ben hep evet özel bir yüzük olmasını ama bunun pırlanta olmamasını isterdim. altın da pırlanta da gereksiz bence bunları değerli yapan insanlar. Böyle taşlara bu kadar fiyat biçilmesi bana anlamsız geliyor.

64. Gereksiz duyarcı gibi görünmek istemem isteyen taksın isteyen takmasın.

Ben takmayan ve takmayacak taraftayım, çünkü her ne kadar "temiz" yoldan elde edilmiş sertifikalı bir pırlanta sahibi olursam bile, pırlanta tercihinin yaygınlığına katkı sağlayarak dolaylı olarak "kanlı" olanların devamlılığına neden olacağımı düşündüğüm için tercih etmem.

Ufak parıltılı bir taş özünde, evet dayanıklı şöyle böyle ama bu taşa bu değeri veren yine bizlerin tutumu. Bir bağımlılık değil, bir zorunluluk değil, bir ihtiyaç değil. Bu kadar ufak bir şeyden vazgeçmek birileri için büyük farklar yaratabilir. Hem de bu küçük taşa sahip olmak maddi anlamda da büyük(ve benim için gereksiz) pay istiyor.

63. gerçekten sevdiğiniz bir taşsa alınabilir ama diğerlerinde olduğu için veya pahalı olduğu için siz de pırlanta istiyorsanız bence bir daha düşünün. artık pek çok güzel taştan pek çok güzel yüzük var ve hepsi pırlantadan çok daha güzel duruyorlar. önemli olan bakarken hoşunuza gitmesi ve kullanabilmeniz.

62. aslında belgeselini izledikten sonra mı soğudum yoksa hep mi soğuktum bilmiyorum. herkesin parmağında taşlar ve bunları gostermek icin cabalar. ben sanırım temsil ettiği durumdan da hoşlanmıyorum.

elle tutulur hicbir yanı yok.

61. ailem lise mezuniyetim için pırlanta kolye, üniversite mezuniyetim içinse kolyeme uyan küpelerini aldı. günlük kullanıyorum çünkü üstümdeki aksesuarlarımı sık sık değiştirmeyi sevmiyorum. az charmlı pandora bilekliğimle de uyum sağlattım ve ömrümün sonuna kadar temiz kullanıp daha sonra kendi kızıma ya da gelinime devretmeyi planlıyorum. henüz evli ya da nişanlı olmadığım için yüzüğüm yok ama sanırım onu da setime uydurup kullanmaya devam ederim.

bence sevdiğin insanlardan hediye olarak gelince, gün içinde aynaya bakarken aklınıza onlar gelmesi tatlı bir ayrıntı. kolyemle oynarken annem geliyor aklıma mesela, mesaj atıyorum. iyi ki varlar.

edit: niye eksileniyorum asla anlamadım ama neyse...