yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    4 yanıt
    • linki kopyala
    • şikayet et

    çok mutsuzum, kendimi hiç sevmiyorum?

    kendini sevmeyeni kim sevsin bunu da biliyorum. ama hiç değer görmemek hep başkasına tercih edilmek ağır geliyor. biraz arabesk konuştum ama başka şekilde anlatamazdım. birinin ilk tercihi olmak istiyorum, ama olmuyor. kendimi sevecek gücü bulamıyorum, kısır döngüdeyim. sevmedikçe daha çok olmuyor. 

    1. Soru bu duruma çözüm aramam. 

    28 nisan 2020 07:44

    2. Teşekkürler, bakacağım. 

    28 nisan 2020 07:57

    3. Kendinizi ifade ederken bile eleştirmiş "çok arabesk konuştum" demişsiniz :) aynı ben. Ağlama krizine girdiğim anları terapistime anlatırken "saçma ve şımarıkça" diye aktardığımda terapistim göstermişti bana bunu. Önce bundan başlıyoruz işe, herşeyin insani olduğuna ve herkesin herşeyi yaptığına, başkalarının da zaman zaman bu şekilde hissettiğine haiz olun önce. 

    Kendini sevme olayı taa bebeklik, çocukluk ve yetişkinlik şeklinde tüm zamanlardaki sizi sevmek benim anlayışıma göre. Ben mesela çok dramatik bir çocukluk ve gençlik dönemi yaşadım. Terapilerde ve kendimle baş başa kalıp derinleştiğim anlarda o dönemlerdeki kendimi düşünüp ona sarılıyorum, seviyorum, şiddet gören yerlerini öpüyorum, kırılan gücenen taraflarına sarılıyorum. Ve müthiş bir sevgiyle doluyor içim.

    Aşırı zırva gelebilir kulağa söylediklerim, ancak gerçekleştirebilirseniz veya en azından  üzerinde biraz düşünürseniz fayda göreceğinizi düşünüyorum.

    28 nisan 2020 10:03


    4. Anonim 4, ben de hep ağladığım bir çocukluk ve gençlik geçirdim. Hep üzüldüğüm olaylar yaşadım, ağır olaylar yaşadım diyebilirim. O yüzden insanlara güvensizliğim ve hatayı kendimde arama çokça var. Ben de terapiye gitmiştim ama eskiye dön çocukluğuna sarıl vs deyince sadece öfke hissediyorum. Ve kendimden utanıyorum o dönemki tepkilerimden vs. Hep ağladığım ve üzgün olduğum için. Ondan şimdi de arabesk dedim. Hep kendimi ve tepkilerimi normal insanlardan fazla ve abartılı buluyorum. Haklısın bunu yapmamam lazım, hep deniyorum. Çok teşekkür ederim detaylıca anlattığın için. 

    28 nisan 2020 10:46