üniyi şehir dışında okudum, şimdi mezun oldum, aile evine döndüm ve çok mutsuzum?

1. Evet süslü, önceliğim atanmak şu an benim de. Bizimkiler de o durumda biraz daha yatışabilir. Tabii özel sektörde çalışıyorken atanmak ne kadar mümkün olur bilmiyorum ama zorlayacağım. Aile evinden çıkmadan bir yılı geçirmeyeyim, onlardan para istemek zorunda kalmayayım diye işe girdim, bu sefer de atanma ihtimalimi düşürdüm gibi geliyor. Bakalım artık

2. Süslü çevre yobazsa dekolteli kiyafet,mini etek giyemeyebilirsin tek onu anlıyorum. Ama evinde de insan yani bu kadar baskıya zor dayanır. Anneler babalar bilmiyor ki bu kadar baskı yapılan kızlar çok daha büyük hatalar yapıyor. Kendilerince seni doğruya itmeye çalışıyorlar. Sanki kendileri çok mu mutlu böyle yaşayıp da bilemiyoruz.

Burada bazı süslülere örnek olsun. Aileden kaçmak için başka şehirde okumak için tercih yapıyorlar ama dönünce daha kötü oluyor. Çünkü o 4 yılda özgürlüğün tadını alıyorsunuz.

Ss onları değiştiremezsin. Çalışma. Başka şehire iş başvurusu yap ya da kpss çalış düşünmüyorsan bile başka yere atanmaya bak. Sonrasinda da az görüş.

Ben çok üzülüyorum ya. Hadi 15-16 yaşındaki insana temkinli yaklaş,ergen diye hata yapacağından kork belki ama kocaman kocaman insanlar dışarı çıkarken de izin almasın yani. Kadın öğretmen olmuş kaç kişiye eğitim veriyor ama eve gidince vay kıyafetin vay ojen vay dışarı çıkma 10da 11de evde ol.

3. PDR mezunuyum. Amacım Rehberlik Öğretmeni olarak atanmak, taban puan 81-82 falan. Çalışmam gereken 20-25 tane ders var.

Sözleşme imzaladım süslü, işi bırakmak için geç. Ki bıraksam evde cidden dayanamazdım, ders de çalışamazdım bu stresle. en azından işte kafam dağılıyor, mutlu oluyorum

4. ss benim ailem senin ailene çok benziyor. Benim akşam dönüş saatim yok ve komşulara falan laf ettirmem. Ama onun dışında hemen hemen aynı diyebilirim. Yaşadığım şehirde şortlar, etekler, elbiseler giyiyorum ama ailemin yanına giderken bu sıcakta ayrı kıyafetler alıyorum. Ve onların yanında sürekli başka bir insan gibi davranmak zorunda kaldığım için kendime yabancılaşıyorum.

Ben de 23 yaşında ailemin yanına dönmüştüm. 3-4 ay kaldım ama hayatımın en kötü zamanlarıydı. Sonra tam iş buldum başka şehre gittim derken ev bile tutamadan pandemi oldu, yanlarına gitmek zorunda kaldım. Bir 3 ay daha.... çok çok kötüydü.

şimdi ise aradan 2 yıl geçti, ayrı evim var, haftada bir on dakika telefonda konuşuyoruz sadece. kendi ayaklarımın üstünde durabilmek için işime sarıldım, çalıştığım şirkette demirbaş haline geldim. Ben özeldeyim diye bunu yaptım, sen de devlet istiyorsan kpss çalış. Pdr mezunuymuşsun tebrik ederim, ataması var diye biliyorum, harika bir meslek bence. Kendi hayatını kurabileceğine eminim. Kendine ait, istediğin gibi giyindiğin, gezdiğin, yaşadığın bir hayatın olması için bir amaç belirle, kulağını her şeye kapa ve çok çalış.

Şimdi bir sağlık sorunum sebebiyle onların yanına gidip 10 gün kalmam gerek, inan zulüm gibi geliyor. İnsanın kendi evi, kendi düzeni olması o kadar güzel ki. Ben ruhumda açtıkları yaraları iyileştirmek için terapiye de gidiyorum, imkanın olduğunda sana da tavsiye ederim <3 kendini ifade ediş tarzından bile ne kadar parlak bir insan olduğun belli, eminim ki güzel olacak senin için her şey. Sevgilerimi gönderiyorum sana

5. Bence işi bırakma süslü bu sefer hep evde olacaksın. Paranı biriktir bence. Benim ailem bu kadar baskıcı degildi ama üniden sonra aile evi bok gibi geliyo insana. Küçük yerde insan durmak istemiyor. Ben iş bulup başka bir şehre taşındım küçük yer olduğu için ailemin olduğu yerde iş bulamamıştım onu bahane ettim. Eşyalı ev tuttum falan maddi olarak çok zorlandığım zamanlar oldu belki ev arkadaşı bulmak çözüm olabilir. Aklında farklı eve çıkmak varsa ev arkadaşı düşün derim ve mutlaka öncesinde para biriktir

6. Nedense evden kurtulmak için sevgilinle evlenmeyi bekleyeceksin gibi bir izlenim aldım, böyle bir hataya düşme. Zaten uzak mesafede ne olacağı belli olmaz. Yapman gereken şey, sözleşmen biter bitmez istifa etmek ve oturup kpss çalışmak. Evde çalışamıyorsan dershaneye yazıl ve git orada çalış, ya da kütüphaneye git. Atandıktan sonra başka bir şehre gitme imkanın olacak ve özgür olacaksın. Yoksa bu şekilde yerinde saymaya ve söylenmeye devam edersin. Çalıştığın iş asla kendi evine çıkacak kadar maaş vermeyecek. Maalesef hayatın acı gerçekleri bunlar, öngörülü olmak lazım.

7. Bu problemi yaşayan o kadar çok insan var ki keşke bunları düşünmek zorunda olmasaydık. İnsanların çok basitçe yaptığı bir eylem bile benim için zorlaşıyor. Başkalarını düşünerek hareket etmek zorunda kalıyorum. Keşke onlardan ayrı bir birey olduğumu kabul eden bir ailem olsaydı.

A4, çok geçmiş olsun öncelikle. 10 gün umarım hızlıca geçer. 🙁 Ben de sana sevgilerimi gönderiyorum 🌸

Yazdıklarınız için teşekkür ederim. Aklımda kpss ile atanarak uzaklaşmak var ama bu bile iki yılı bulacak gibi. Atamalar hemen yapılmıyor. 2023'te sınava girsem 2024'te atamalar yapılacak. Bu süreyi düşündükçe nasıl dayanağım bilmiyorum.

Erkek arkadaşımla ilişkimiz öncesinde uzak mesafeden değildi, önümüzdeki birkaç yıl böyle gidecek gibi. İkimiz de atanınca, ekonomik özgürlüğümüzü elde edince evlenme fikrini konuşuyoruz ama olur da ilişkimiz yürümezse ben tek başıma ailemden uzaklaşmak istiyorum. Bakalım neler olacak

8. ss benimkiler de senin ailen gibiydi özellikle annem felaket baskıcıydı. ben belki 24 yaşıma kadar falan hiç askılı giymemiş olabilirim o kadar söyleyim sana. 1 yaşında regl olmuştum allah aşkına yaşım daha ne ki avuç kadar çocuğum beni günahların başladı diye zorla sahura kaldırırdı, namaza zorlardı kısa kolludan başka bişey giymeme izin yoktu asla. neymiş günahlarım başlamış. lan 11 yaşındaki çocuktan tahrik olan sapığa gğnah değil mi de bana eziyet ediyosunuz. neyse o böyle yaptıkça beni dinden imandan soğuttu zaten şu anda inancım da yok 26 yaşındayım. ben de üniden sonra aile evine döndüm hala onlarla yaşıyorum ama artık tavrımı koydum süslü. siz beş vakit namaz kılıp oruç tutuyorsunuz da ne oluyor ki dedim babam ağzı bozuk geçimsizin teki. namazdan kalkıp küfür ettikten sonra kılsan ne kılmasan ne yani. tuttuğunuz oruç kendinizi aç bırakmak sadece dedim, ben kendimi aç bırakmıyorum ama kimseye kötülük de etmiyorum 20 saat aç kalmadım diye cennete gitmiceksem gitmeyim zaten aq dedim. şimdi bana karışmıyolar hak verdiler sanırım içten içe. biraz da kendi paramı kazanıyorum onlara eyvallahım kalmadı istediğim an çekip gidebileceğimi bildiklerinden ses etmiyolar. askılı da giyiyorum geç de geliyorum eve. belki bu kadar baskı yapmasalar beni bu kadar dinden soğutmayacaklardı tamamen kendi eserleri açıkçası. size de tavsiyem annenizle falan alışverişe çıkın süslü ya da açın trendyoldan beraber bakın kıyafetlere ve her şeyin crop olduğunu bunu herkesin giydiğini ve normal olduğunu falan söyleyin. dışardaki insanları gösterin gerekirse yoldan geçen insanları sayın yanımızdan on kadın geçti x tanesi askılı giymiş bak ne kadar normal gibisinden. baktınız anlamıyor sabretmekten başka çare yok süslüm. bana da zamanında erkek arkadaş yapmak hep yasaktı şimdi de evlenemedin bulamadın birini diyolar. eee nasıl bulsaydım akşam ezanında evde olmam gerekirken elin oğlu istemiyor işte rahat rahat görüşebilmek istiyor. tatillere giden beraber kalmaya okey diyen kızlar varken adam telefon ilişkisi neden yaşasın ki? sanıyolar ki hala ayyy hanım hanımcık kız diye bizi beğenecekler o devirler değişti artık. ayy ben de baya doluymuşum ss yazdıkça yazdım :D

9. Ss ben de biraz senin gibiydim, branşım da edebiyat yani pdr'ye göre ataması çok çok düşüktü o zaman. 1 sene özelde çalıştım para biriktirdim (çoğu altın dolar olarak), sonraki sene dershaneye gittim kendi paramla, sonra da çok şükür atandım ama o 1 sene çok çalıştım. Bence sen de yapabilirsin. Vallahi tüm sorunlarım bitti diyebilirim. 

10. Süslü özel değilse mesleğin nedir? Merak ettim.