1. şimdi süslü soruna ne kadar cevap olur ama kendimden bahsedeyim biraz. geçen bir soruda da yazdım. ben zaten çok da sosyal olmayan bir insandım. üniversitede olduğum dönemde üçüncü sınıfa kadar hiçbir gruba girmedim. doğru düzgün arkadaş grubum da oluşmamıştı. bir de bu süreçte beni çok dibe çeken toksik bir oda arkadaşım vardı. dışarıdan iyi gözüküp alttan alttan özgüvenimi daha da düşüren, beni negatifliğe iten birisiydi. onunla çok büyük bir kavgayla odamızı ayırmıştık. tam sene sonuydu. ve ben bi daha ne okula dönmek istedim o yurda.
tüm yaz kafamda kurup durdum. yeni odama geçtiğimde çok temkinliydim. o an fark ettim eski odamdaki şeyleri bir ders olarak görmeye. şansıma odamdaki kişiler de çok iyi denk gelmişti. neyse ben bu kötü olayları geride bırakmak istedim. gittim okulun dans topluluğuna kaydoldum. üni üçüncü sınıf olmuştum. buradaki en büyük motivasyonum ise "üniversite bitiyor hiçbir şey yapmadan mı bitiricem?" olmuştu. corona yüzünden okullar kapanana kadar aksatmadan gittim o dans kursuna. kendime güvenim geldi, yeni ortama girdim, yeni arkadaşlıklar edindim ve en önemlisi ilk kez başladığım bir şeye sonuna kadar devam ettim. tabi tüm bu güzellikler corona yüzünden online eğitime geçmemle sona erdi.
düşünüyorum da ünide en özgüvenli olduğum dönem bu üçüncü sınıfın ilk dönemiydi. bu noktada glow up yaşamanın ilk yolu bence sizi dibe çeken şeylerden uzaklaşmak. bu oda arkadaşı olur, ne bileyim başka bir şey olur. şu noktada ise bir diğer motivasyon ise zamanın acımasızlığı ve hayatın sürprizlerle dolu olduğu. ben kendime en güven kazandığım en sosyal olduğum dönemde ülke karantinaya girdi sosyallik bitti. bu bana öyle bir ders oldu ki. bundan sonraki hayatımda atacağım her adımda artık bulunduğum ortamdaki, hayatımdaki insanlara dikkat ediyorum. o oda arkadaşımdan daha önce ayrılabilseydim eminim çok daha farklı olacaktı. üni hayatımın böyle biteceğini bilseydim her şeyi daha erken yapardım. kendimi daha çok pushlardım bir şeyler yapmak için. şu an yaşadığım şehirdeyim, ama seneye inşallah üni okuduğum şehre dönüp orada bir hayat kuracağım kendime. o sıralarda hayat normale dönerse dans gibi kesinlikle bir aktivitem daha olacak. hayat çok kısa ve süprizlerle dolu süslüler, yeminle ben bazen bu üçüncü sınıfın ilk dönemini yaşadığıma üzülüyorum. neden mi? corona yüzünden hepsi yarım kaldı. tadı damağımda kaldı. ama en azından özgüvenim yerine geldi artık bir şeyleri yapabileceğime gerçekten inanıyorum. soruna ne kadar cevap olur bilmiyorum ama umarım cevabım sende de bir şeyler uyandırır ss 💖