hukuk fakültesini en başta sevmeyip bırakmak isteyip sonra değişen oldu mu?

1. süslü benim hikayem istediğin tarzda değil fakat yine de paylaşmak istedim. insan bölümünü sevmediğinde sanki hata kendisindeymiş gibi kendini suçlu hissediyor ama bu aslında o kadar doğal bir şey ki. 17-18 yaşlarında yaptığımız bir seçimin sorunsuz ve çok doğru olması mucize olurdu zaten. özellikle iyi sıralama yapan tm'ler başka bir fikir sunulmaksızın sanki başka bölüm yokmuş gibi çevreleri tarafından hukuk yazmaya teşvik ediliyorlar. ben de onlardan biriydim. sadece hukuk vardı tercih listemde. yazarken kendim de farkında değildim. o yaşlarda arkadaş ortamlarında ya da akrabalara falan göğsümü gere gere ''hukuk okuyorum'' demek egomu okşuyordu. çünkü hep ''ooo, vay be, aferin sana'' gibi tepkiler alıyordum. aslında maalesef ülkemizdeki üniversitelerde hukuk bölümleri rezil halde. bu sebeple bölüm de oldukça ayağa düştü. prestiji kalmadı. her köşe başında apartandan bozma bir hukuk fakültesi var. sokakta elini kime atsan ''avukat''. eğitim kaliteleri ise çöp. avukatların-hakimlerin halinden ve ülkedeki meslek etiksizliğinden bahsetmeme gerek bile yok. yani bu bölümü okumak için gerçekten hukuk ile kafayı bozmuş olmak ve tamamen ona odaklanmak gerekiyor. para, prestij, saygınlık gibi sebeplerden okumak istiyorsan en az 4 seneni çöpe atacaksın ve sonucunda hiçbirine ulaşamayacaksın bunu söyleyeyim. ben 2 yıl ite kaka, ağlaya zırlaya okuduktan sonra yeter dedim ve bölümü bıraktım. ben de tıpkı senin gibi daha ilk haftalarda anlamıştım yanlış bir tercih yaptığımı ama cesaret edemediğim ve insanların tepkilerine maruz kalmak istemediğim için erteledikçe erteledim bırakmayı. ama en sonunda cesaret ettim ve çevreme kulak tıkayarak sınava tekrar girdim. çok istediğim ve ilgimi çok çeken yönetim bilişim sistemleri bölümünü kazandım iyi bir devlet üniversitesinde. geçtiğimiz sene mezun oldum. henüz mezun olmama 1 yıl varken bir şirkette benim yaşımda bir genç için oldukça tatmin edici bir maaşla çalışıyordum. şimdi hala aynı şirketteyim. ekstra olarak freelance işler de yapıyorum. insanın sevmediği, ilgisinin olmadığı bir alanda iyi ve başarılı olması imkansız. henüz okulun yeni başlamış sayılır ama böyle şeyler hemen belli eder kendini zaten. daha ilk haftalarda seni itmeye başlayan bölüm, dersler ilerledikçe ve yoğunlaştıkça kendinden nefret ettirecektir. sana tavsiyem senin hayatınla hiçbir ilgisi olmayan insanların ne diyeceğine takılıp da cesaretini kırma. yıllarını sevmediğin bir şey uğruna harcamaktansa gerçekten ilgini çeken alanları araştırıp o yönde yeniden bir bölüm tercihi yapmanı öneririm.

2. Hukuk 1. Sınıf bence bunu anlaman için bir ölçüt değil ya. En azından benim için 3. Sınıfta gerçekten bu bölüm tam bana göre, ders çalışmaktan zevk alıyorum dediğim noktaya gelmişti. Tabi yine de sen bilirsin 

3. Kendi hikayemi yazayım ben de, hiçbir zaman hukuk düşünmedim. Asla istemiyorum diyordum. Sözelden de eşitağırlıktan da iyi derece yaptım. Gs’de iletişim’e gideyim diyordum. Sonra tercihler açıldı, ailem de hukuk yaz demediler. Ekonomi öneriyorlardı. Ama ben hukuk yazdım çok alakasız. Çünkü diğer anonimin dediği gibi egom okşanacaktı. Hala da içten içe kendimi iyi görürüm etrafımda en iyi bölüm/okulda okuyan benim. nerede sorsalar ve söylesem ‘oo avukat hanım’ derler. Bir de bitirince cidden avukat olunuyor, iletişim mesela önü çoook açıktı. Risk alamadım, bitirdim tamam avukatım. Tamam doktorum gibi, ilerisinde düşünmek istemedim çünkü biliyorum ki onu mu yapayım burada mı çalışayım derken sadece boşa zaman harcardım.

İlk sene okula tamamen gittim, nefret ettim. 2,3,4 gitmedim. Dersleri hep bir şekilde geçtim. Son bütünlemelerime girerken okulumdaki bazı olumsuz durumlardan dolayı çalışmak istemedim, üzerine bir de hasta oldum hastaneye yattım bütünlemere girmedim okulu uzattım. Hala okulu, bölümü sevmiyorum. Sevdiğim tek yanı ‘özel sektör’ oluşu. Bir ticarethane açacağım ve işime bakacağım, idealist bir insan değilim. Evet çok fazla avukat var ama herkes bir şekilde ekmeğini buluyor avukat ihtiyacı bitmez. Büro açılırsa da 5-10 belki daha fazla kazanılıyor bu da bir gerçek. 

Sınav zamanları hep pişman oldum, bölüm değiştirmeyi düşündüm, ağladığım da oldu. Ama yapamadım. Cesaret edemedim. Şu an halimden memnuniyetsiz de değilim aslında, bu sene birinin yanında çalışıp biraz işin içine girince göreceğim ne olup bittiğini. Çünkü hukuk fakültelerinin hayata hazırladığını, mesleğe hazırladığını asla ve asssla düşünmüyorum. Hocalar sadece kendi söylediklerinin yazılmasını ve egolarının okşanmasını istiyor. Pratikte sıfır.

Bir arkadaşım iki sene dayandı, gitti siyasala geçti. Ama siyasalı gerçekten istiyordu. Sizin gerçekten istediğiniz başka bir bölüm var mıydı? Benim yoktu. Cesaret edip değiştirsem de bir işime yaramazdı belki onda da okurken severdim ama ilerisi için yine mutsuz olurdum. 

Ve evet birinci sınıfın birinci haftası çok erken. Liseden çıktıktan sonra üniversite zaten çok garip bir yer gibi geliyor bir de hukuk bölümü ayrı bir dert oluyor. Anlamını bile bilmediğimiz terimleri anlatmaya başlıyorlar, devamlılıkları olmadan. Dağdan bayırdan bahsediyorlar, anlamsızca bakıyorsun. Cümlelerin başı oluyor sonu olmuyor bizden tamamlamamızı, mantığımıza oturtmamızı bekliyorlar. Bir sürü kitap ismi sayıyorlar hepsi 1000er sayfa. Eğitim sistemimizdeki sorun bu da. Lisede alan üzerine yoğunlaşma görmüyoruz hiç. Biraz ondan biraz bundan ortaya karışık. Sonra üniversiteye geçiriyoruz bizden her şeyi bilmemizi bekliyorlar. 

Dönemin ortasına doğru aşacaksınız bunu. Size tavsiyen kitapları okuyun, anlamaya çalışın. Bazı hocaların kitapları cidden berbat, cümlenin başı sonu belli değil. Anlatım hatalarıyla dolu ama kimse itiraz edemiyor çıkıp da bir şey diyemiyor. Anlamadıysanız alternatifini okuyun. Ben anayasadan 3 sene kaldım çünkü kendi hocamızın kitabının sistematiği çok kötüydü fkgllglg sonra başka hocadan okudum ve geçtim. 

Bir de özeleştiri yapacağım, hukuk okudukları için kendilerini bir şey sanan ve mesleğin kutsal olduğunu düşünen bir sürü insan var. Alakası yok. :) belki bu yazdığımı da karşıt görüş gelir ama hak hukuk adalet türkiye’de yok ve herkesin de bildiği gibi paran olduğu kadar insansın. Çok idealist olursanız üzülürsünüz. 

4. Anonim 4 istanbul hukukta mısınız süslü

5. Hayır, marmara’dayım:)

6. son süslü, umarım yapabilirim bu söylediklerinizi çok teşekkürler 🙏🏻 İstanbul üniversitesini de sevmeye çalışmam lazım galiba, okulunu umutsuzluğumdaki payı büyük. Keşke buraya geleceğime bir vakıf üniversitesi tercih etseydim...

7. Soru sahibi ben de vakıf üniversitesi tercih etmediğim için üzülüyordum, çünkü devlet üniversitelerinin hali malum. Muhtemelen istanbul da marmara gibidir. Öğrenciyle ilgilenilmez, birebir hocalarla görüşme fırsatın olmaz kast sistemi vardır, ders devamlılığı yoktur, sınıflar oldukça kalabalıktır, kimse yardımcı olmaya çalışmaz bir sorunla karşılaştığında... bir sürü kötü yanı var, vakıfta 50 kişilik sınıflarda derse giren, hocalarla görüşme şansına sahip, pratikte daha fazla bilgi edinebilen kişilere göre. Ama ilk birkaç sene işçi avukat olarak çalışırken, hele istanbul’da çalışırken maalesef vakıfları çok da dikkate almıyorlar. Birincilikle bitirme, çap yapma gibi şeyler hariç istanbul ve marmara öne çıkıyor.

8. Süslü not alsam imeceye veririm hiç sorun değil çünkü ben de saltın mafyatik tarafından rahatsız oldum. Ama not alamıyorum derslerin işlenişine çok alışamadım. Dersten sonra hocanın yanına gitmeye çekiniyorum çünkü kendilerine yönelteceğim bir sorum çoğunlukla olmuyor.