kendimi sevemiyorum, napmalıyım?

1. Ben de böyle düşünüyorum ama düşünmekle sevmek bir olmuyor yani. Nereden başlayacağımı bilemiyorum. Ne yaparsam severim bilmiyorum. 

2. belki bazısına çok geri kafalı gelebilir bu dediğim ama yaşadığım için biliyorum sizi öyle güzel seven biri çıkar ki sizi kendinizin yerine de sever. o zaman kendinizde sevilcek taraflarınızı görebiliyorsunuz. 

3. neden kendinizi sevmediğiniz de önemli, sizi çok iyi anlıyorum. ben de kendimi çirkin ve aptal olduğum için sevmiyorum:/

4. Düşününce bana iyi özelliklerin ay ne var onlar herkeste var gibi geliyor. Mesela güzel olmam( bunu ben seçmedim herkeste var), zeki olmam bir çok kişi olabilir vs vs. Bana özel birşey varmış gibi gelmiyor. Özellikle erkekler tarafından sevilebilecek bir özelliğim var gibi gelmiyor. Genellikle beni çok üzebileceklerini düşünüyorlar. Bu yüzden ciddi ilişkiye bile yanaşmıyorlar. Acaba hassas, mıymıntı biri miyim diye düşünüyorum. Çünkü insanlara çabuk bağlanan ve herşeye üzülen bir yapım var. Hiç sevilmedikçe üzülmem daha da arttı. Artık herşey beni üzüyor. 

5. Kendine yatırım yap süslü. Realist olarak cevapla kendini neyini sevmiyorsun? Fiziksel, ruhsal ve karekter olarak sırala sevmediklerini. Sonra o yazdıklarına müdahale etmeye başla. 

6. Bu anlattıklarım işte süslü. Herkesin beni üzeceğini sandığı için benden kaçmasından bıktım. Nasıl görünüyorum anlamıyorum. Bunu hissettirmek için ne yapıyorum insanlara. 

7. Önce ben kendimi seveceğim ki başkaları beni sevsin. Bu hayata bir kere geliyorum, mutlu olmak en büyük hakkım.

Hayat mottonuz bu olsun. Kendinizle konuşun, sizin benden veya bir başkasından farkınız yok. Siz insansınız. Geçmişimizle, yaşadıklarımızla geldik bugünlere ve bugünlerimiz de bizi yarınlara götürecek. Bu yüzden kendinize yatırım yapmaktan çekinmeyin. Hayatınızı değiştirin süslü, çok sıkıcı buluyorsanız yeni aktiviteler edinin. Vaktiniz yoksa geçirdiğiniz anı eğlenceli geçirmeye çalışın.

Aşırı pısırık bir insandım, arkadaş ortamında konuşurken kimseye sesimi duyuramazdım. Hani kimse benim konuşmaya başladığımı anlamazdı ve kendi aralarında devam ederlerdi konuşmaya. İyice içime kapandım, öyle ki kimsenin gözüne bakamaz oldum. Sonra biri benim için suratıma baka baka "ya x'ten bahsediyoruz o ne yapabilir ki" dedi ve hayatıma sıfırdan başladım o günden sonra. Hâlâ kendi hayatımdan aşırı mutlu değilim ama düzeltemeyeceğim şeyler yok. Bir anda olmayacak belki ama siz kendinize olan inancınızı kaybetmediğiniz sürece önünüzde bir engel olmayacak.

8. Aynı sorun bende de var. Diğer süslüler çok güzel şeyler yazmış ancak kendi adıma ben sorunumu çözmenin yolunu bulamıyorum. İpin ucunu bir bulsam çekeceğim biliyorum ama nereden başlanır bilmiyorum. Mesela kendimi sevmeliyim evet ama ben kendime baktığımda özel birini görmüyorum. Bakış açımı değiştirmem gerek kendime ama nasıl? Örneğin aynaya baktığımda çok güzel olduğumu düşünmüyorum, insan düşünmediği şeyi nasıl düşünmeye başlayabilir? Tavşanların öldürüldüğünü düşünmeyin deyince insan artık onu düşünmemezlik etmez ki. Aksine daha çok düşünür. Ki bende güzel değilim diye düşünmek istemiyorum deyince aksine daha çok bunu düşünüyorum. Bundan kurtulmak gerek, ama nasıl bilmiyorum. Eğer bilen veya böyle bir süreci atlatmış süslüler varsa bu konuda yardım ederlerse gerçekten çok güzel olurdu...

9. Anonim 6, senin adına sevindim ben ne yaparsam sevilmeden kendimi eksik hissediyorum. Sanki biriyle paylaşmayınca o mutluluğu tam olmuyormuş gibi hissediyorum. 

@tiviti, aynı işte süslü ben de güzel buluyorum kendimi ama mesela karakterimi beğenmiyorum. Bu yüzden de özel gelmiyorum kendime. Yani güzelim tamam ama bir çok güzel var, beni ayıran ne diyorum. Karakterim çok güçsüz ve silik geliyor bana. Hani bir başkası benim yerime tercih edilir, kim beni niye istesin gibi geliyor. Sadece güzellikle ön plana çıkmak istemiyorum. Beni ben olduğum için seven biri olsun istiyorum. Ama özel değilim bence. Birden çok sevilesi bir karakterim var diyince kendimi sevemem ki. Kusurlarım aklıma geliyor böyle dedikçe bile. Ön planda olan düşünebildiklerim sadece güçsüz bir karakterim olduğu. 

10. Aynı şekilde bana da karakterim çok silik geliyor. Bir çok ortamda kendimi önemsiz görüyorum. Bu durumu düzeltmek için psikiyatriste bile gittim ama tek telkin kendini sev, ama nasıl? Mesela ben karakter olarak kendimi seviyorum ama dış görünüşümü sevmiyorum, bu sebeple bir çok kişinin benimle arkadaş olmadığını ve olmayacağını bile düşünüyorum. Ne kadar iyi giyinsem, süslensem fark etmiyor. Aynada genel güzellik algısına uyan birini görmüyorum.