1. Rüyamda arkadaşımla görüşecektim. yüz hatları olmayan kısa saçlı 12-13 yaşlarında bir kız çocuğu arkadaşım gibi yanıma gelip konuşmaya başladı, korkup o kızdan kaçarak bir binaya girdim. Kızdan korkum normal bir korku değildi, içim taşıyordu resmen. Yüz hatları yok derken bildiğiniz hiç ağzı yüzü yoktu. Sadece ten vardı.
Girdiğim bina dışarıdan normal olsa bile içerisi alev alevdi, insanlar grup grup sohbet içerisindeydi ama kimse yangının farkında değildi. Bir grubu uyarmak istedim. Ancak o kız çocuğu yanıma gelip "onlar seni duyamaz, göremez sen onları uyaramazsın" dedi. Bunu söyleyince daha çok korkup yine kaçtım oradan. Dışarıda taksi durağında araba bekleyen insanlar bulup bir adamın arkasına saklandım. O sırada yanımdan uçarak bir şey geçti. Hani için için kağıt yanar da alev çıkmaz ya, işte o şekilde yanan kağıda benim anahtarlığım sarılmış ve atılmış. O kız çocuğu bağırarak "bizden kaçamazsın, saklanamazsın, her nerede olursan ol biz seni görürüz" dedi ve diğer yöne doğru kaçtı.
Ben ağlamaktan konuşamaz hâlde oradaki bazı insanlarla taksiye bindim. Kimsenin de umrunda değilim ama. Yolda duvarları örülmemiş bir bina inşaatının oradan geçerken rüzgar çarptıkça çarmıha gerilmiş gibi duran beton rengi insanlar gördük. Yüzlerindeki o çığlık ifadesi, hepsinde aynı elbise. Taksici "Allah affetsin bunları" dedi. Yanında oturan adam da "sus sakın öyle konuşma, biz bunları görmezden gelmek zorundayız" dedi. Ama taksici "Allah bunlar için af dileyelim diye bize gösteriyor" dedi.
Rüyada bir yandan birbirinin aynısı 2 adam vardı. İkisi de kaçtığım her yerde karşıma çıkıyordu ama beni götürecekler diye korkuyordum. Ben onlara yaklaşmadığım sürece bana yaklaşamıyorlardı. Yüz hatları olmayan kız çocuğu bunlarla beraber gitti. Bu adamlar da mimiksiz durup sadece bana bakıyorlardı belli mesafeden.
Bu rüyadan sonra her uyanışımda aklım yerinden çıkıyor zannettim, birkaç dakika kendime gelemedim. Çok değişik histe uyandım ve korktum