süslü sözlük yazarlarının sevdiği şiirler

137. yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var (gizlinot: ataol behramoğlu)

Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi

Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten

Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği

...

Kucakladın mı sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşını

Kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle, tutkunla gireceksin

Ve uzandın mı bir kez sımsıcak kumlara

Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir taş gibi dinleneceksin

...

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:

Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara,göğe,bütün evrene karışırcasına

Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır

Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana.

136. Yaşar Kemal'in sesinden ama

Y alnızlık

Kuş uçmaz, kervan geçmez bir yerdesin,

Su olsan kimse içmez,

Ölür de susundan

Yol olsan kimse geçmez,

Sarp kayalara uğratır da yolunu

Elin adamı ne anlar senden?

Çıkarsın dağ başına,

Bir ağaç bulursun

Tellersin pullarsın

Gelin eylersin.

Bir de bulutları görürsün, bir de bulutları görürsün

Köpürmüş gelen bulutları

Çın çın ötüyor yüreğimin kökünde şu dünyanın ıssızlığı

Tanrı kimsenin başına vermesin böyle bir yalnızlığı..

135. "Sonra aramıza şehirler girecek, hiç karşılaşmayacağız. Tesadüfler bile bir araya getiremeyecek. Sonra belki birimiz öleceğiz, diğerimiz hiç bilmeyecek..."

-Nazım Hikmet Ran

134. Can Yücel, Hasan Ali Yücel'in oğlu. Bir çevirisi yüzünden hapse atılmış. Az bulunmuş Sonra Adana'ya 1973 yılında sürgüne gönderilmiş.

Ailesi onu görmeye Adana'ya her geldiğinde Nebil Özgentürk'ün ailesi, Can Yücelin ailesini evinde misafir etmiş.

Onlar geldikçe evinde misafir ederler, bir hafta sonu can yücel'in eşi can Yücel'in sardunya çiçeği istediğini söyler. Nebil Özgentürk'ün ailesi çiçeği temin eder, çiçek görüşmede can Yücel'e eşi Güler tarafından can Yücel'e verilir.

O hafta dönerler İstanbul'a Güler ve ailesi, ancak gelecek hafta görüşme için tekrar gelirler. Görüşmeden dönerken hepsinin yüzü asık, moralleri bozuk ve Can Yücel için üzülmüş haldedirler. Çünkü başgardiyan , hapiste Çicek mi olur diye sardunya çiçeklerini fırlatıp artmıştır.

Bir metafor bir duygu yeter şaire, aracı yapmış şiirlerini. Yıllar sonra şiir kitaplarında can Yücel imzalı bir şiir bulunur;

İkindiyin saat beşte

Başgardiyan Rıza başta

Karalar bastı koğuşa

Ikindiyin saat beşte

--

Seyre durduk tantanayı

Tutuklayıp sardunyayı

Attılar dipkapalıya

İkindiyin saat beşte

--

Yataklık etmiş zaar

Suçu tevatür ve esrar

Elbet bir kızıllığı var

Ikindiyin saat beşte

--

Dirlik düzenlik kurtulur,

Müdür koltuğa kurulur

Çiçek demire vurulur

İkindiyin saat beşte

--

Canların gözü yaşta,

Aklı idamlık yoldaşta,

Yeşil ölümle dalaşta

İkindiyin saat beşte

133. İyilik dolu akşamlarım olsun istemiştim.

Başım bir kristal avizeye çarpmış gibi şıngırdasın

Şimdi bazı akşamlar kırmızı çiçekli başımı

İşten yeni dönmüş yorgun yastığımla karıştırıyorum.

Kendim Ettim Kendim Buldum

Güzel günlerimiz oldu.

Ne parantez açmak isterdim ne bir virgül koymak.

Onlara ne söylemeliyim.

Bir şey söylemem gerekir mi?

İnsanlar aradığında gelmezler, aramadığında keşke beni çağırsaydın derler.

Didem Madak

132. maviye

maviye çalar gözlerin,

yangın mavisine

rüzgarda asi,

körsem,

senden gayrısına yoksam,

bozuksam,

can benim, düş benim,

ellere nesi?

hadi gel,

ay karanlık...

itten aç,

yılandan çıplak,

vurgun ve bela

gelip durmuşsam kapına

var mı ki doymazlığım?

ille de ille

sevmelerim,

sevmelerim gibisi?

oturmuş yazıcılar

fermanım yazar

n'olur gel,

ay karanlık...

dört yanım puşt zulası,

dost yüzlü,

dost gülücüklü

cıgaramdan yanar.

alnım öperler,

suskun, hayın, çıyansı.

dört yanım puşt zulası,

dönerim dönerim çıkmaz.

en leylim gecede ölesim tutmuş,

etme gel,

ay karanlık...

131. Biliyorum, kolay değil yaşamak,

Gönül verip türkü söylemek yar üstüne;

Yıldız ışığında dolaşıp geceleri,

Gündüzleri gün ışığında ısınmak;

Şöyle bir fırsat bulup yarım gün,

Yan gelebilmek Çamlıca tepesine...

-Bin türlü mavi akar Boğaz'dan-

Her şeyi unutabilmek maviler içinde.

Biliyorum, kolay değil yaşamak;

Ama işte

Bir ölünün hala yatağı sıcak,

Birinin saati işliyor kolunda.

Yaşamak kolay değil ya kardeşler,

Ölmek de değil;

Kolay değil bu dünyadan ayrılmak.

...

İyi ki doğmuşsun.

130. Bir ayak sesi duymayayım

Kapıya koşuyorum

Gelen sen misin diye

Bir sarı saç görmeyeyim

Yüreğim burkuluyor

Ağlamaklı oluyorum

Her şey bana seni hatırlatıyor

Gökyüzüne baksam

Gözlerinin binlercesini görürüm

Bir rüzgar değse yüzüme

Ellerini düşünmeden edemem

Yaktığım bütün sigaraların dumanları sana benzer

Tadı senden gelir

Yediğim yemişlerin

İçtiğim içkilerin

Ve içimdeki bu dayanılmaz sıkıntı

Bu emsalsiz hüzün

Seni beklediğim içindir

Resmine bakamaz oldum

Uykulardan korkuyorum artık

Utanıyorum odamdaki bütün eşyalardan

Şu sedir hala gelip oturmanı bekliyor

Şu ayna karşısında güzelliğini seyretmeni

Şu kadeh dudaklarına değebilmek için duruyor masada

Ve şu saat geldiğin anda

Durabilir sevincinden

Zaman çıldırabilir

Çünkü benim dünyamda

Ölümsüzlük, seni sevmek demektir.

Bir çocuk doğmayı bekler

Bir ağır hasta ölmeyi

Bitkiler yağmur ve güneşi bekler

Yalnız bir kadın sevilmeyi

Ve düşün ki bir adam

İçinde bütün bekleyenlerin korkusu ve ümidi

Seni bekler

Asılmayı bekleyen bir idam mahkumu gibi

Sen gelinceye kadar

Pencerem kapalı duracak

Rüzgar gelmesin diye

Artık perdeleri açmayacağım

Gün ışığı girmesin diye

Sonra kahrolacağım

Bu karanlıkta, bu derin yalnızlıkta

Ve günlerce gecelerce haykıracağım

Nerdesin diye, nerdesin diye

Bir gün bu kapıdan sen gireceksin

Biliyorum

Ergeç bu bekleyişin bir sonu gelecek

Yıllarca sonra

Öldüğüm gün bile gelsen

Bütün bu bekleyişlerimi ve öldüğümü unutup

Çocuklar gibi sevineceğim

Kalkıp sarılacağım ellerine

Uzun uzun ağlayacağım

ümit yaşar oğuzcan

129. gelir dalgın bir cambaz.

geç saatlerin denizinden.

üfler lambayı.

uzanır ağladığım yanıma.

danyal yalvaç için.

aşağıda bir kör kadın.

hısım.

sayıklar bir dilde bilmediğim.

göğsünde ağır bir kelebek.

içinde kırık çekmeceler.

içer içki üzünç teyze tavanarasında.

işler gergef.

insancıl okullardan kovgun.

geçer sokaktan bakışsız bir kedi kara. ,

çuvalında yeni ölmüş bir çocuk.

kanatları sığmamış.

bağırır eskici dede.

bir korsan gemisi! girmiş körfeze.

128. Sokağa bir diyalog gibi çıkıyorum

Umrunda değilim gecenin. Gece

Yarınki gecedir ve tanrıdır

Tanrının umrunda değilim..

Kimileyin seviyorum. (Sevmek kuşların

Bir an boş bıraktıkları ağaçtır)

Ve yalnızlığın kırmızı yapraklara

Çalan büyüsünü duyuyorum: Ey cesaret

Hep dolu tut bardağımı. Sevgi ve umut

Birdir, yalnızlık ve cesaret bir.