süslülerin söylemek istedikleri

420. yine bir influencer gazına gelip bir kore ürünü aldım, (bu sefer çisem değil) oldukça da pahalıydı, geçen hafta hem indirim hem kupon vardı, nistepen uyguna aldım. Glass skin yaptığı iddia edilen bir mist. Dün geldi, bugün denedim, cildim yanıyor ve kızardı; bir de kokusu var, alerjik astımımı tetikledi. iade talep ettim ama pek umutlu değilim. Bundan sonra yüzlerce yorumu olmayan hiçbir şeyi satın almayacağım. Ant içtim.

Birkaç gün sonra Edit: mağaza ile iletişime seçtim, iadeyi kabul ettiler, yarın göndereceğim, en azından sorunum bu şekilde çözülmüş oldu.

Marka soran arkadaşlar oldu yazmak istemiyorum, çok bilinen cosrx, klairs gibi markalar değil. 

419. Bir şeyleri oldurmaya çalışırken, meğersem itiraf edip söylemeyen, beni kendinden soğutmaya çalışan senmişsin de ben bunu görsem de anlamak istememişim. Oldurayım diye daha sımsıkı sarılmak istemişim sana ama olmuyordu zaten bir türlü. Bir insanın bir şeye gönlü varsa yapar demiştin. Gönlün çoktan gitmiş benden, haber vermemişsin. 

418. Herkesin söyleyecek çok önemli şeyleri var. Herkes herkesi aydınlatmaya çalışıyor. Çok enteresan kimse düz insan değil

417. Neredeyse 40 yaşına gireceksin ama hala sorumluluk almayı öğrenememiş bencil bir götsün.

416. Çok tuhaf. Biri beni üzdüğünde seninle hiç alakası olmadığı halde sana sinirleniyorum, doluyorum. Çünkü beni üzen herkeste seni buluyorum, hepsinin kişiliğinde esasen sen varsın. 

415. Ben geldim, selamlar süslüler. 

Kibar, nazik, üslup sahibi olanlarınıza musmutlu pazarlar diliyorum. Meslek lisesi kızı gibi konuşanlarınızın pazarına da pazartesine değinmiyorum, Allah varoşluklarını azaltsın diyorum .

414. Süslüler ya bugün aşırı canım sıkıldı, hep gittiğimiz meşhur bir burgerci var, hemen yan masamızda iki bey oturuyordu, garson aniden masalarına tatlı bıraktı ve gitti, tatlı istememişlerdi, biri seslendi garsona sordu bugün özel bir şey mi var diye. Garson geldi bir şeyler anlattı filan. Baya iki beye bir garson bey tarafından tatlı ikram edildi, biz şok masadakiler şok!

filme yetişeceğim diye acelem vardı, soramadım bu ikramların sebebini. Çocuk 2-3 kere geldim diyip burgerleri tanıtıyordu arkadaşına ilk sipariş verecekleri zaman. Biz onlardan çok gitmişiz yani, müdavimlik böyle olmuyor. O garsonu bir daha gördüğümde soracağım bize de tatlı ikramı yok mu diye. Münasebetsiz. 

413. 2019 yılında cilt bakımına merak salmıştım. çeşit çeşit şey denedim. bi sürü içerik tükettim. 2024'ün ikinci yarısında artık sıkıldığımı farkettim. içerik üreticileri 2 senedir falan kendini tekrar ediyordu ve ben cildimi düzeltmeyi bırakın aksine daha yağlı daha gözenekli bir ciltle uyanıyordum, komedonlar bana yanlış güneş kremi seçimimin hediyesiydi. gerçekten sıkılmıştım, yeniden bilmem kaçıncı kez bir doktora göründüm. bana farklı bi tretionin yazdı ve bu sefer işe yaradı çünkü hem bir tüp ürünü sabredip bitirdim hem de o süreçte sabit tuttum diğer şeyleri. sadece bu kremi, bi güneş kremini ve yatıştıran 2 nemlendiriciyi kullanarak tüm komedonlarımdan kurtuldum şuan sadece kalan izlerle uğraşıyorum. bu dijital pazarlama mevzuuna kandım ve kendimi bunun bir hobi olduğunu düşünerek ikna ettim. inanamıyorum resmen ya. bu günlerde aktif sivilceleriim ve izlerimin büyük bölümü geçti. bir üründe sebat edip sonuç almayı öğrendim. artık benim cildime iyi gelmeyen ürün iyi değildir benim için. ve cilt konusunun abartıldığını düşünmeye başladım. ben hiçbir zaman kusurları olan bi cilde bakıp o kişiyi çirkin bulmadım. pandemiden sonra tüm dünyaca kendimize taktık sanırım, yoksa bu yeni akım morning shed vs.nin bi açıklaması olamaz.

412. Bulutlar o kadar güzel ki resme ilgim artıyor

411. adaletin bu mu dünya? demek istiyorum.

hayatım boyunca çalıştım. hayatım boyunca sınıf birincisiydim. üniversitede de ortalamanın üstünde ve çalışan bir öğrenciydim. odtü’yü 3’ün üstünde ortalama ile bitirdim. akademiye girdim, yüksek yaptım, akademisyen oldum. doktora yapıyorum. ama yine de ilkokulda dümdüz metni bile okuyamayan yarım akıllı kızın yaşam tarzına ulaşamıyorum. bazı insanlar hayatta hiç çabalamamalarına rağmen her şeyin onlar için yolunda gitmesi beni delirtiyor. sevdiğim şehirden, arkadaşlarımdan ve ailemden uzakta, eşimle birlikte yaşam mücadelesi verdiğimiz bu yerde her gün bu duruma lanet ederken o kabiliyetsiz tiplerin tüm hayatlarını o konfor alanında ve zerre yorulmadan yaşamaları, bir de bunları boy boy storylerden izlemek aşırı koyuyor. durup durup yaşadığım şekle ağlıyorum. aşırı mutsuzum ve bunun için mi bu kadar emek verdim diye sorup duruyorum kendime.