süslülerin şu anda düşündükleri şeyler

772. Trendyol bir pazar yeridir. Satıcı bir ürün elinde kalmadığında veya zaten hiç olmadığında, aramalarda görünebilmek için o ürünü tutmaya devam eder, sipariş verilmesin diye de milyon dolar (gizlinot: nickin hakkını verelim) fiyat koyar. Dolayısıyla trendyolda şu kadar milyon dolar olmuş vaaay dövünmeleri yersizdir. Evet, bunu düşünüyorum.

771. Tamamen değil. Ama birazı. Bir adım attık, önümüzde koca bir yol var. 

Solarda 5.evimde, natalde 2.evimde tutulmalar var. Paraya olan bakışımla alakalı kararlar aldım bugün. 

770. Bilmem kaç yıldır bilmem kaç tane işte kaç tane personelle ilgilenmişimdir. Kaç kere işe alım işten çıkarma yapmışımdır. Kaç kere mobbing taciz hakaret kavga sinir krizi tutanak polis avukat arabulucu mahkeme ile uğraşmışımdır bilmiyorum.

Ama bu aralar erkek bireylerden tedirgin olduğum kadar hiç zaman olmadım. İş görüşmesine çağırdım almayacaksınız niye çağırdınız bilmiyor muydunuz diye üstüme yürüdüler. Epilepsi hastası olduğu sakladığı ve çalışması sakıncalı diye çıkarılan adam beni herkesin içinde tehdit etti. Mazeretsiz habersiz günlerce işe gelmeyen beyefendiyi çıkardım diye arada bir aklına düştükçe farklı numaralardan hakaret mesajları almaya devam ediyorum bu arada.Kadın çalışanımızı eşi işe gelirken yolda öldürmekle tehdit etti patronlar cinayet olur kurumun adı çıkmasın diye kadını gönderdiler. Bunları sadece iki hafta içerisinde yaşadım.

Ahlaki çöküş kaygı stres ekonomik sıkıntı psikolojik sorun bunalım madde kullanımı neye sığınırlarsa neyle açıklama çalışırlarsa çalışsınlar. Sanki kimsenin görmek istemediği bir savaştayız sürekli kadınlarımızı kız çocuklarımızı kaybediyorusürekli zarar görüyoruz. Sürekli tedirginim sürekli savaşma psikolojisindeyim. bir anlık boşluğumda en ufak yanlış tercihimde hatamda bile çok feci şeyler yaşayabilirim.Kendi adımıza korkuyorum annem kardeşlerim kuzenlerim adına korkuyorum arkadaşlarım için korkuyorum.Doğmamış çocuklarım için bile korkuyorum

Arabama yürürken bile kafamdan bin tane senaryo geçiriyorum.Arkadaşım geciktiğinde aman bir yere takılmıştır yerine acaba başına bir şey mi geldi düşünüyorum. Sosyal mecralarda gezinirken bile rahatsız ediliyorum. Farklı hayatlarımız farklı hikayemiz olsa da aynılarını benzerlerini daha beterleri yaşayan şahit olan kız kardeşlerim var hepimiz çok yorulduk çok kayıp verdik. Yorulduk ama susmayacağız ses çıkaramayanların da sesi olacağız elimizden gelenin fazlasını yapacağız 

769. Neymiş diyafon görüntülü değilmiş görüntülü olacakmış. Bir ton para topladılar. Bugün taktılar alt kat komşumun ziline basıyorlar benim zilim çalıyor. İlk etapta anlayamadık da sinir oldum sürekli zart zart zil sesi. Küçük çocukları var bir sürü boyna da zili çalıyor alt katın. En son keşfettim yarın gelip düzeltecekler ama tam uykuya dalacakken 3 kere zil sesine uyandım. Haliyle hem sinirden hem uykuya dalacakken uyandırılmaktan başımda inanılmaz bir ağrı var. İnsan işini neden düzgün yapmaz ki diye düşünüyorum tam şuan ve neden hep beni bulur?

768. eski sevgilim, eşyaları toplarken atmak istediğim çerçöp için "henüz atmaya hazır değilsin bu kalsın şimdilik" derdi. 

cüzdanımda düne kadar saçma sapan birinin vesikalık fotosu vardı. çöpe atamadım. benim şahsi salaklığım olabilir. biraz da astroloji kafamı karıştırdı eskilerden biriyle, geçmiş yaşamından biriyle evleneceksin falan (satürn-gad-juno kavuşumu). 

şu an cüzdanımda değil ama yine de yeni kimlik kartı şifre kağıdımın arasında duruyor fotoğrafı. sor 3 senedir yolun kesişti mi, yok. o kadar ki birbirimizin duygu dünyasından uzaktayız. ama benim yine de aklıma geliyor. inanır mısın o kadar uygun değiliz ki yetiştirilme tarzı olarak. yani olsa onunla yürütemem, ancak bana çok aşık olması lazım yürütebilmemiz için. ama yine de elim gitmiyor. 

insan bazen de yeniden yaralanmamak için eski acılara tutunmaya çalışıyor. sağlıksız bir tutum ancak yeni yaralardan koruyor işte. 

767. Kendimi iyi hissediyorum ve mutluyum diyemem.Ama kötü hissediyorum yerin dibindeyim de diyemiyorum.hicbir şey hissedememenin olduğu yerdeyim.gezdiğimden , giydiğimden, özellikle yediğim hiçbir şeyden keyif almıyorum ve bu çok uzun sürdü.galiba 2-3 yılı geçti.özellikle son 1 sene beni yıktı geçti.eski fotoğraflardaki gibi parlamıyor gözlerim veya saçlarım eskisi kadar canlı değil.hep aynı ojeyi sürüyorum tırnaklarıma ama eskisi kadar parlak da durmuyorlar artık .sorun tam olarak nerde? Sorun ne ? Veya sorun var mı onu bilmiyorum.ne istiyorum , hayattan beklentim ne bilmiyorum.sadece hayalim yok ve kötü bir şeylerin olması ihtimalleri göğüs kafesimde sıkışma hissi uyandırıyor.hickimseye güvenmiyorum ve sağlamcılığa yol açan bu güvensizlik çok efor sarfettiriyor, kontrol etmekten yoruluyorum.Kalbim mi karardı yoksa beynim mi yoruldu bilmiyorum.

766. Bugün t4 tramvayından bereç durağında inip yukarı çıktım ışıklarda arkadaşlarımın beni arabayla gelip almalarını bekliyordum. 

2 tane adam, biri ağır çekimde hareket ediyor ayakta durmakta zorlanıyor. Gözler kayıyor. Allah affetsin engelli sandım meğer haplanmış. Arkadaşı da ayrı haplanmış ama o bi tık daha normal. Bi tık daha normal olan gözlerini bana bi dikti, baktım dilini milini çıkarıyor. 

İçimden 1-1de her türlü alırım diye düşündüm çünkü ayakta durmaya mecali yok. Şimdi bu bana yaklaşsa, ben itsem, arabanın altında kalsa geberse, ben hapse girer miyim falan derken korna sesiyle dünyaya geri döndüm bindim gittim. 

Ama ya orda yaşıyor olsam, işten dönüyo olsam bugünkü gibi ve hava karanlık olsa, daha ıssız olduğu bir saat olsa falan filan değişik senaryolar yazdım kafada 

765.   Ben çok kırgınım. Kadınlar olarak siyaseten “sahipsiz” olduğumuzu zaten biliyorduk da dünya çapında kitlesi olan kadınların bile  menajer güdümüyle suya sabuna dokunmadan yaşadıkları ülkedeki zulmü böyle geçiştirmesi çok zoruma gitti. Sorumluluk sadece kadınlarda değil elbette, insan olan herkesin bu konuda sesini çıkartması gerekir ama şahsen ben bir kadın olarak o kızların ölüme gidene kadar yaşadıkları korkuyu bir erkekten çok daha iyi biliyorum, empati kurabiliyorum. Çünkü ucundan kıyısından bir benzerini aslında hepimiz yaşadık kadın olarak.

  Kız çocukları, gencecik kadınlar parça parça kesilirken güzel şeylerden bahsedelim diyen, İstanbul sözleşmesini ağzına bile alamayan, milyonluk takipçi kitlesini bir kez olsun toplum yararına farkındalık yaratmak için kullanmayan, kendisini var eden topluma karşı hiçbir vicdani sorumluluk hissetmeyenler.. Hepsini İkbal ve Ayşenur ile gömdüm bu hafta. 

  Boykot mu denir emin değilim ama artık bu konularda orta yolcu davranıp şahsi çıkarlarını düşünen insanları gördüğüm yerde kafamı çevireceğim, her anlamda. Hiçbirine yorum bile yazmıyorum, engelleyip geçiyorum çünkü konuşulmak, reaksiyon almak içeriği ne olursa olsun bu insanları besleyip gündemde tutuyor. Onlar için fark eden bir şey olmuyor, yine paralarını kazanıyorlar. 

  Sosyal medyada takip ettiğim çok az ünlü/influencer vardı, yuvarlak söylemlerle geçiştirenlerin hepsini takipten çıktım. Konuşacaksınız, konuşmak zorundasınız. Sizi hayran hayran izleyen, büyüyünce siz olmak isteyen, anne babasından aldığı harçlıkla sizin link verdiğiniz ürünü alan kız çocuklarına borçlusunuz. Konuşmazsanız yoksunuz.

764. umarım 1 hafta içinde unutulmaz bu olanlar. korkumdan dolayı her an odamda flaş açıyorum. kapıyı kitledim mi diye kontrol etmeye gidiyorum yoksa huzursuzluktan uyuyamıyorum. o gencecik iki kızın yaşadığı acıyı düşünemiyorum bile. hiçbir şey paylaşmayan, ben paylaşsam ne değişecek diyecek kadar yüzsüz insanlara da iki çift lafım var bu ülkede bir konunun üzerine yeterince düşülünce haklarında yakalanma kararı da çıktığını gördük ceza aldıklarını da gördük. çevrenizde hiç konuşmayan, bir tanecik hikaye bile atmayan, gündelik hayatına gülümseyerek fotoğraflar paylaşmaya devam eden insanları iyice analiz edip uzaklaştırın. dün ikbal ve ayşenurdu belki yarın biziz. sizin başınıza yarın bir gün sapığın biri dadandığında da aynı umursamazlıkta olacaklarını hiç unutmayın ne olur.

763. Kalbim sıkışıyor. Son xamanlarda çok sıkıldım bunaldım. Umarım ondandır. Bok gibi biriyim bok gibi bi hayatım var nasıl çıkıcam işin içinden bilmiyorum çok mutsuzum. Önümü göremiyorum. İnançsızım allam nolur bişi yap sere serpe gönül rahatlığıyla inanayım böyle random boşlukla konuşuyo gibi oluyo.