terapi

3. herkesin deneyimi böyle olmak zorunda değil ama kendi tecrübemi anlatacağım.

bana çok gençken, ergenliğimde ücretsiz bakan bir terapistim vardı. ağır bir depresyonun içerisindeyken belediyenin hizmeti sayesinde annem bulmuştu ve kendisi ilk tanıştığım yerde çalışmayı bıraksa da gittiği yerlerde ücret almadan terapi vermeye devam etti. ailem ücretsiz zaten diye gönderiyordu. o sıralarda ilaç da kullandığım için herkese doğru geliyordu ancak ben terapi sırasında da fark ediyordum yanlış "yönlendirmeleri" olduğunu. "beni abla olarak, arkadaş olarak görüyor olabilirsin" diye başladığı bir cümle vardı ama ben onu sadece terapist olarak görüyordum, bu ayrımı kolayca yapamayan bir danışan için bunlar tehlikeli sular. ücretsiz bakması etik olarak tartışmaya çok açık ama bunu yapan bir sürü terapist ve psikiyatrist var, benim durumumda sadece mesleki olarak vakadan faydalanmak ve danışanına fayda sağlamak yoktu diye düşünüyorum.

takıntı gibi olmuştu bir nevi çünkü ona "terapinin fayda sağladığını düşünmüyorum" dediğimde o yüz ifadesini gördüm. ben başka şeyleri düzene sokmaya çalışırken (eğitim hayatım ve psikolojik rahatsızlığımın süreci gibi) o ise o zamandan beri düzelmeyeceğini bildiğim aile ilişkilerimi ben istemeden düzeltmek için çabalamam adına uğraşıyordu. bunları düzeltmek istemediğimi konuştum hep. sorun şu ki onlar hala değişmedi, değişmek istemedi ve ben bunu o zamandan beri biliyordum. benim çabalarım karşılık bulmayınca karşı taraftan beklentiyi kesmiştim ve geleceğimi tek başıma kurmaya odaklıydım. apayrı bir örnek de vereyim; inancımı bıraktığımı söyleyince, şaşırdığını söylemişti çünkü neymiş, her insanın inanca ihtiyacı varmış, psikolojik olarak bu böyleymiş, okulda da böyle öğrenmişler. bahsettiği inanç şekli bir şekilde tanrıya bağlı bir inanç. bu son olaydan sonra tamamen bıraktım, bunun nedeninin kendisinin dinine çok bağlı olması olduğunu biliyorum. dini bırakmak bana çok iyi gelmişti o ise inanç sistemimi sorgulamaya başlamıştı. bana iyi gelen şeyin ayrımını yapabiliyordum çünkü farkı görüyordum. o ise mesleki yardımının aksine bozmaya çalışıyordu.

anlatmak istemediğim olaylar da oldu, bende travma yaratan. şuraya bağlayacağım, özellikle çocuklarınızın psikologlarını seçerken çok dikkatli olmalısınız. şu an kardeşim de gidiyor ve ben onu gitmeden önce bir psikologun yapabilecekleri ve yapamayacakları hakkında bilinçlendirdim. bunu bilerek görüşmelerine gidiyor ve ben kendi gözlerimle görüyorum birçok konuda iyi geldiğini.

terapistinizi sorgulayabilirsiniz, herkes mesleğini iyi yapamaz, saygın üniversitelerden mezun olmak ile hiçbir alakası yok. seçimi yaparken dikkatli olunması gereken hassas alanlardan birisi terapiler. gypsy isimli bir dizide işleniyordu. sınırlar, mesleki etik ilkeleri nasıl darmaduman edilir apaçık görebilirsiniz.

2. Psikolojik terapi seansları bana kişisel anlamda sürekli sıkışıp kaldığım döngüleri fark etmemi sağladı; bence en büyük önemli etkisi de bu. Bir zorluk ya da güç bir durum karşısında psikolojik olarak o anda savaşabilme yetimiz; bu sıkışıp kaldığımız döngülere göre değişebiliyor. Kimisi kendisini çok çaresiz, özgüvensiz, güçsüz, yalnız hissediyor kimisi ise aşırı öfkeli. Terapi süreci bunların sebeplerini ve neden böyle yaptığınızı fark etmenize yardımcı oluyor; sonunda da hayat kalitenize evet olumlu etkisi oluyor. Kendi tepkilerinizi ve duygularınızı daha iyi anlamaya fayda sağlıyor ve hayata bakış açınızı şekillendiriyor uzun dönemde. Psikolog tavsiyesi vermem doğru olmaz o yüzden herkesin kendi ihtiyacına göre araştırmasını tavsiye ederim. Şu kadar seansta fayda görürsünüz demek de doğru değil; herkesin terapi sürecine göre ihtiyacına uzmanların karar verdiği bir konu bu o yüzden "arkadaşım 5 seansta düzeldi ben 10 seans aldım düzelemedim" gibi kıyaslamalara takılmadan sadece kendi sürecinize odaklanmanız daha doğru olur bence.

1. Bir hastalığın iyileşmesini sağlama, sağaltım anlamına gelse de genelde psikolojik tedavi anlamında kullanılır. Oysa masaj da sırt ağrımızı geçirdiği için bir çeşit terapidir. Bu işi yapana da terapist denir.

Yaklaşık 3 senedir psikoterapiye devam eden bir insan olarak belki de terapist-danışan sinerjimiz iyi olduğu için çok faydasını gördüm, görmeye devam ediyorum diyebilirim. İşin komik tarafı ise gittiğim kurumun çift terapileri üzerine daha çok çalışması nedeniyle sistemlerine girerken benim bireysel terapim için süre/fiyat açısından tanımlanmış birebir uygun bir paket bulamayıp "cinsel terapi" olarak sisteme kayıt etmeleri. Biri açıp baksa 3 senelik cinsel terapi geçmişimle adeta bir haydar dümen sanabilir beni.

(yazar: lilithkrema) uktesiydi. Uzun zamandır ukte doldurmamışım özlemişim.